Vz. ABRvS, 11 februari 2011. De Voorzitter van de Afdeling heeft geoordeeld dat een invorderingbeschikking een beschikking is die strekt tot het vaststellen van een financiele verplichting en dat daarom de uitzonderingsgronden van artikel 4:12 Awb op de hoorplicht van toepassing zijn. Dat is een opmerkelijke uitspraak omdat de wetgever altijd heeft geroepen dat met de invorderingsbeschikking niet de verplichting tot betaling van de verbeurde dwangsommen wordt vastgesteld omdat deze verplichting reeds uit de wet voortvloeit. Het lijkt mij verstandig om niet blind te varen op deze ene voorzittersuitspraak en toch het bepaalde van artikel 4:8 Awb in acht te nemen bij het nemen van een invorderingsbeschikking. Dat kan nooit kwaad.
http://bit.ly/giAzY0
Geen opmerkingen:
Een reactie posten